جه ئنگل بیه باران

چیوبیه آسمان، شایدبواره

بذررحمته، له دل بکاره

آسمان حِشک وزمین تشنه سه

جه ئنگل بیه باران،چمان بیه کسه

دسه له حشکِ ،دارل چیونه بان

زمینِ تشنه، هم هاته زوان

وه ده ئنگ بلنگ، ناوه خدا بردن

اره بارانه،التماس کردن

وتن الهی بشرگنا کرد

بشرمعصیت،بشرخطاکرد

ایمه که شاکر،وه درگاهتیم

ایمه که دائم،خاطرخواهتیم

اراقطع کردی، باران له ایمه

روژمان شوگار ،شوارِ شیمه

خداوه ت خشیم، له بندگانم

ولی کارنیرم ،له بیه زوانم

هرکارمه اکم، له ریو حکمته

شاید نه وارین ،یه جورفرصته

شایدفرصته ،اره جبرانه

فرصت توبه، له گناهانه

زمین وه ت بندت، توبه کارنیه

مشخولِ دونیاس ،اوبیگارنیه

ایقه خرق بیوه ،له گناهانه

آگراَواره،له هرزوانه

ایمه سوزیایمه چاره مان چه سه

خداده بوار،تحمل به سه