راهی که هاتیم

به نام خدایی که انسان را آزاد آفرید.

((راهی که هاتیم))

هایمه ناو بهمن ماه آزادی

شادی وهلپرهاناو آبادی

کُ له خوه شالن دم ها له خه نه

لانه شیاطین امرو ده به نه

یه سی وپنج ساله ایمه آزادیم

راه هِ که هاتیم آسان نه هاتیم

راه آزادی دشواروسخته

خائن وی مُل که چنِ بد بخته

ایمه مل لَته آزاده مَردیم

ایمه آماده هرجور نبردیم

وه دس خالی وه عزم وایمان

آبادت اکیم بیشه دلیران

بره طماکار بی دین وایمان

هان ده کمین نابودی ایران

بره حاضرن وه خاطر دونیا

مردی به مره ژن بی ته پیا

ریشه مردیمان ها نا وایه خاکه

مرد آریایی وه خدا پاکه

مرد آریایی پنداره نیکه

خاکِ ناوخشه حتی یه تیکه

گفتاره نیکه وکرداره نیکه

هم خوه ش رفتاروهم شیکو وپیکه

مرد آریایی یکتا پرسته

مرد مسلمان خدا پرسته

خدایکتاسه اسلام هم یه سه

تفرقه ونفاق مردم ده به سه

بیلا وحدت بیه حبل المتینت

بیلا اسلام بیه دین وآئینت

دینه اسلامت برا دری یه

دینه عدالت، برابریه

ده س بیمنه ده س یک له ماه بهمن

بهمن ماهه گه شکست خوارد دوشمن 

کاره بکیمن وه برادری 

آمریکا بیوژه ایران سروری

شاعر: صیدعلی ملکی