کاسب

اره کاسبی، دوکان گردم

اره ناو دوکان، وسیله بردم

وسیله بردم ،کاسبی بکم

نه جور بره تر،غاصبی بکم

یه لقمه بخوم، له دس مشتری

تامه خافل بیوم ،مشتری پری

مشتری پری، وه یک اشاره

آقای ملکی مگربی کاره!؟

مه بی کارنی یم،مشغول کارم

شعرمحلی، له خوه م درآرم

مه جور بره تر،حرصناک نی یم

اره چن تومن ،مه هلاک نی یم

مه هلاک نیم، اره قروشه

کسی آبرو،آسان فروشه

اگرتوهاتی، وه در دوکانم

تو عزیزمی ،دردت له گیانم

کارت خَما ره، وه خنه خنه

باید نگران نیوت، دوکان بنه

دوکان بنیو ،وه یه تلیفان

خوه رِم بکه، هایته دردوکان

خوه رِم بکه، ویه اشاره

اِچاکرته ،آماده کاره

مشتری باید وهرطریقه

وَه ل کاسِب خووه ،بایدرفیقه

یه کاسب خووه،خداشناسه

کرداردرس،گفتاره راسه

رزق وروزیت ،هاده دس خدا

کاسب مواظب،نچی وه خطا

نچی وه خطا، اره قروشه

کسی آخرت،آسان فروشه

آسان فروشی، دین وایمانت؟

آسان آگردی،تو خانمانت؟

خدمت به مخلوق وظیفه کسبه

وَریو تیوه لت،اِجمله نصبه

اِ جمله نصبه تاوخته مردن

آوانه مردن،کاسب چه بردن؟

کاسب چه بردن ،له دنیای فانی؟

شعرم تمام بیو،باید بزانی!