عاقبت هرکس له دونیا مرگه
دفترعمرت عزیز چن برگه
له دفترعمره، چن برگ ماگه
داخ چن عزیز،وه دلت ناگه
چطورپرکردی،هرچیه ورق خوارد
مگرده له حق،گن وخوه اوشارد
دفترده تمام، وخته مه مردم
عمرم هاته سر،هیوچی نکردم
عبرت نگردم،له مرگ دوسم
شاید ایطوره، ها چاره نویسم
مه فکراکردم،عمرم درازه
اِ دفتر عمره،تاابد وازه
اجل منتظر هاد ه بانه سرم
له جای پیراهن ،کفن ها برم
عاقبت دونیا، عزیز مردنه
وخت کوچ بردن، جیوازکردنه
گیان کنین سخته، وخته ترک کردن
مردم تابوتت وه بان دس بردن
آ قد وبالا، آ زلف ره نگین
حیف نیه الان ،بچو ده زمین
له خدا خواسم، مرگم آسان بو
یه حوری ره نگین، وه لام میوان بو
اوژن مردن مؤمن آسانه
یه کل نتیجه، دین وایمانه
خداعاقبت کلِ مان وه خیره
ملکی تحمل مرگ بد نیره